یکی از معمول ترین مشکلات روده ای است و بسته به تعریف آن در 5% تا بیشتر از 25% جمعیت رخ می دهد.
تعریف یبوست تا حدود زیادی در هر فرد اختصاصی است اما معمولاً شامل مدفوع سفت، زور دادن برای دفع مدفوع، و حرکات اندک روده بزرگ است. حداقل در بیماران مسن، دفع ناقص و اشکال در عبور مدفوع ممکن است بیش از عدم تکرار حرکات روده مشکل ساز باشد.
وزن مدفوع در بزرگسالان به طور طبیعی در حدود gr200-100 در روز است و تکرار طبیعی دفع ممکن است از یک بار در سه روز تا سه بار در روز متغیر باشد. زمان طبیعی ترانزیت از خلال دستگاه گوارش از 48-18 ساعت متغیر است. افرادی که رژیم غذایی حاوی مقادیر توصیه شده ی فیبر غذایی به شکل میوه ها، سبزی ها، نان های با غلات کامل مصرف می کنند، مدفوع بیشتر و نرمتری دارند که نسبتاً براحتی دفع می گردد. از معمول ترین علل یبوست در افرادی که از نظر سایر جوانب سالم هستند عدم پاسخگوئی مکرر به احساس اجابت مزاج، فقدان فیبر و رژیم غذایی، مصرف ناکافی مایعات، عدم تحرک و استفاده مزمن از مسهل ها می باشد. فشار عصبی یا اضطراب می تواند یبوست را تشدید کند.
مصرف آب قلیایی برای درمان یبوست مصرف 8 تا 12 لیوان آب یونیزه قلیایی باعث می شود که حرکات محتویات دفعی بدن در روده بزرگ افزایش یافته و نیز با افزایش حرکات دودی در طول روده بزرگ باعث جلو راندن محتویات آن می گردد در نتیجه فرصت ایجاد یبوست به وجود نمی آید و عمل دفع براحتی انجام می گیرد.
به خصوص به واسطه داشتن ویژگی آنتی اکسیدان مانع از حملات ویروس، باکتری و قارچ به جداره روده بزرگ می گردد در نتیجه زخم های روده را از بین برده و یا مانع از تشکیل آنها می شود و از جهتی دیگر اگر سلول های روده بزرگ کافی داشته باشند و یا آب رسانی شوند دیگر هنگام دفع، آب مواد دفعی را جذب نکرده و دفع بسیار راحتر از قبل انجام می شود. البته لازم بذکر است قدرت قلیایی بودن آب موجب دفع بهتر رسوبات از جدار روده شده و باعث جذب بهتر ویتامین ها می گردد.
شروع تدریجی رژیم غذایی، پر فیبر می تواند به کاهش اثرات جانبی و نامطلوب از جمله افزایش نفخ و گاز، صداهای روده ای، گرفتگی ها یا اسهال کمک کند. افزایش تدریجی فیبر مصرفی به دفع این عوارض کمک می کند اگر مکمل های فیبر استفاده می شوند دوز مصرفی باید با وعده های غذایی، ترجیحاً با 3 یا چند روز مخلوط و با افزایش دریافتی مایعات همراه گردد، ناراحتی های گوارشی ناشی از افزایش مقدماتی مصرف فیبر معمولاً 5-4 روز کاهش می یابد اما افزایش اندکی در عبور گاز در رژیم پر فیبر طبیعی است. رژیم غذایی پر فیبر بیشتر زمانی که بطور مدام به مدت چندین ماه مصرف می گردد مؤثر است.
فیبر نوعی کربو هیدرات گیاهی است که در میوه ها، سبزیجات، غلات و حبوبات یافت می شود. فیبرها گروهی از کربوهیدرات های گیاهی هستند که دستگاه گوارش انسان قادر به جذب آنها نمی باشد.
فیبرها به دو دسته تقسیم می گردند : فیبر محلول و فیبر نامحلول
فیبرهای نامحلول از دستگاه گوارش انسان عبور می کند و طی عبور در دو دستگاه گوارش آب آشامیدنی را به خود جذب می کنند و موجب افزایش حجم و نرم شدن مدفوع می گردند. این مواد نه تنها از یبوست پیگیری می کنند بلکه سرعت عبور غذا از دستگاه هاضمه را می افزایند. از منابع فیبرهای نامحلول می توان به نان های حاوی غله کامل کلم، چغندر، هویج، کلم بروکلی، شلغم، گل کلم و پوست سیب اشاره نمود.
فیبر محلول از قابلیت حل شدن در آب برخوردار است و با حل شدن در آب افزایش حجم می یابد (شبیه ژل) و به موازات اینکه فیبر محلول از دستگاه گوارش عبور می نماید که به کلسترول می چسبد و به حذف آن از غذا کمک می نماید. از منابع خوب فیبرهای محلول عبارتند از : جو (که دارای بیشترین نسبت فیبر محلول نسبت به دیگر غلات است)، سبوس جو، حبوبات، نخود فرنگی، برنج سبوس دار، مرکبات، توت فرنگی و سیب.
فیبر به تنظیم اجابت مزاج کمک می نماید و جذب کلسترول و چربی را کاهش می دهد. جالب است که بدانید کارسینوژن ها (عوامل سرطان زا) به فیبرها متصل می گردد و با سرعت بیشتری از کولون عبور می کنند و لذا خطر ابتلا به سرطان کولون را کاهش می دهد.
برچسب ها
آخرین مطالب
پربازدیدترین مطالب
گروه بندی
